PAGTULONG SA PAMILYA | Trizha C. Talandron

            Ang pagtulong sa iyong pamilya ay ang iyong responsibilidad. Bilang bahagi ng isang pamilya, gumagawa ako ang mga bagay upang matulungan ang aking pamilya. Ang aking paraan ng pagtulong sa kanila ay sa pamamagitan ng paggawa ng mga gawain sa bahay, pagtulong sa aking kapatid sa kanyang mga takdang-aralin, pagpapangiti o pagpatawa sa kanila, pagbibigay sa kanila ng mga regalo, pagtulong sa aking ina na ayusin ang kanyang mga module, at iba pa. Sa pagtulong sa iyong pamilya, mapapasaya mo sila at maipaparamdam nila sa iyo na ikaw ay kailangan. Sa mga oras na ito ng pandemya, ang mga pamilya ay kailangang magkaroon ng komunikasyon kabilang na dito ang pagtutulungan.

            Tradisyon sa aming pamilya ang maging mapagbigay. Malaki o maliit ay tinuro sa amin na ibahagi ang mayroon kami. Tinutulungan ko ang aking pamilya dahil responsibilidad ko ito at dahil din malaki ang nagawa nila para sa akin, kaya inaasahan kong sa pamamagitan ng pagtulong ay mababayaran ko ang kanilang pagsisikap kahit kaunti lang. Tinutulungan ko ang aking kapatid sa kanyang mga takdang aralin dahil mahirap magkaroon ng klase sa online at responsibilidad ko ito bilang ate. Tumutulong ako sa paglilinis ng bahay sa pamamagitan ng pagwalis ng sahig pagkatapos ng hapunan. Hindi ko gusto ang pagwawalis minsan dahil lumalakad ang mga tao sa kung saan ako nagwawalis at palaging tinatapakan ng aming aso ang alikabok na natipon ko dahil naghahanap siya ng pagkain. Kung mayroon akong pera, bumibili ako ng mga regalo sa mga miyembro ng aking pamilya para sa kanilang kaarawan. Kamakailan lamang ay tinulungan ko ang aking ina sa pag-uuri ng mga modules para sa kanilang klase. Nakatutuwa ang pagtitipon, pag-uuri, at pag-i-staple ng mga papel. Ang aking pinsan ay may bagong negosyo na tinatawag na Bastik. Tinulungan ko siya sa pag-photoshoot upang maitaguyod ang kanyang mga produkto.

            Bago ang pandemya, nagkaroon kami ng Christmas party bawat taon kasama ang mga bata naming kapitbahay. Naglalaro kami ng mga laro at binibigyan namin sila ng hapunan bilang kanilang pagkain at mga kendi bilang kanilang premyo. Nagkaroon din kami ng feeding program sa Simala Parish Church at sa Bantayan Island.

            Bilang kaibigan at kamag-aral, ginagawa ko nang maaga ang aking mga takdang aralin para may mapagtatanungan ang aking mga kaklase sa tuwing sila ay nalilito sa gawain. Ginagawa ko rin ang aking mga gawain nang maaga sapagkat kailangan kong tulungan ang aking kapatid sa kanyang mga takdang aralin at kailangan kong gumawa ng iba pang mga responsibilidad.

            Maraming paraan upang matulungan mo ang iyong pamilya at ang ibang tao. Sa maliit na tulong ay maari mo na silang mapasaya. Nais kong iparamdam sa kanila na mayroon silang taong maaasahan. Hindi ako nagmamayabang tungkol sa pagtulong ko sa ibang tao. Ang mga tao ay kailangang manatiling mapagpakumbaba palagi. Nais kong mapangiti, mapatawa, o mapasaya ang aking pamilya, kaibigan, at ang iba pang mga tao sapagkat ang bawat isa sa atin ay may pinagdadaanan lalo na sa panahong ito ng pandemya. Sa isang maliit at mabait na kilos, marahil ay maaari mong mapagaan ang pakiramdam nila.

Ang larawan na ito ay kinunan habang naglalaro kami
sa panahon ng aming Christmas Party (2014).

Nakunan ang larawang ito pagkatapos ng aming
Christmas Party (2015) kasama ang aming mga kapitbahay.

ANG GUARANI | Trizha C. Talandron

 ANG GUARANI

           Pamilyar ka ba sa Guarani? Kung hindi, narito ako upang ilarawan ang mga sila. Ang Guarani ay isang pangkat etniko na nananatiling malakas pa rin hanggang ngayon. Sila ay South American Indian mula sa Argentina, Bolivia, at Brazil. Ngunit nasa Paraguay ang karamihan sa kanila. Ang wikang ginagamit nila ay Guarani. Sa pagsisimula ng ika-21 siglo, ang Guaraní sa Timog Amerika ay umabot ng halos limang milyon.

            Kakaiba ang kanilang paaralan dahil nagtuturo sila nang libre. Mayroon silang dalawang magkakahiwalay na paaralan, ang isa ay kung saan nagtuturo sila tungkol sa karunungan tulad ng kanilang wika at iba pang mga paksa, at ang pangalawang paaralan ay nagtuturo ng mas malalim na pag-aaral tulad ng kanilang relihiyon. Ang pangalawang paaralan ay tulad ng kanilang simbahan kung saan tinuturuan silang purihin ang kanilang Diyos na si Tupã o Tupan. Para sa kanilang pagkain, nangangisda sila sa kanilang magandang lawa. Sa kanilang lagoon nakakakuha sila ng mga alimango, hipon, isda, at mga isda na tinatawag na Parachi. Tinutulungan ng mga bata ang kanilang ina sa hapunan sa pamamagitan ng pagdurog ng mga prutas. Lulutuin ito ng kanilang ina, at pagkatapos ay iinumin nila ito. Nakukuha sila ang mga prutas mula sa palumpong na tinatawag na Pitanga.

            Ipinagmamalaki nila ang kanilang etniko. Sumasalalay sa atin ang Guarani dahil nais nilang ipakita natin sa buong mundo ang kagandahan ng kanilang tribo. Ang sementeryo ng kanilang mga ninuno ay malapit sa kanilang tinitirhan. Ipinagmamalaki nila kung saan sila nagmula kaya inangkin nila ang lupa na kanilang tinitirhan dahil kailangan nilang manatili sa tabi ng kanilang mga ninuno.

            

            Bilang konklusyon, sa tingin ko ang kanilang tribo ay simple ngunit ang mga tao ay napakasaya. Kahit na hindi sila gusto ng ibang tao, mayroon pa rin silang respeto sa kanila na sa palagay ko ay napakahalaga para sa lahat dahil kailangan mong tandaan na walang galit ang maaaring makapagpabagsak sa'yo. Ipinagmamalaki nila kung saan sila nanggaling na sa palagay ko rin ay dapat gawin ng mga tao dahil kailangan nilang ipagmalaki kung ano sila, sino sila, at saan sila nagmula dahil bahagi ito ng kung sino ka. Sa palagay ko dapat din nating malaman ng mas malalim ang tungkol sa ating kultura, wika, at lahi. Mas maraming tao ang dapat malaman ang tungkol sa kanilang tribo. Paano sila nabubuhay at kung ano sila. Walang tribo ang karapat-dapat na maglaho dahil kung wala sila, hindi malalaman ng mga tao kung saan sila nagmula.

References:

Kiss From The World (2021, April 4). Guarani indigenous people: discover the Amazon Indians living at the edge of Rio de Janeiro. Youtube. https://youtu.be/rDnPVabjrQI

Encyclopedia Britannica. (1998-2011). Guarani. In Encyclopedia Britannica. Encyclopedia Britannica.

Survival International (2017). Brazil: the Guarani and a decade of broken promises. Survival International. https://www.survivalinternational.org/news/11886

SEVEN SUNDAYS REVIEW | Trizha C. Talandron

 (SEVEN SUNDAYS)

Ni Trizha C. Talandron

Ang pelikulang Seven Sundays ay isang drama na tampok sina Aga Muhlach, Cristine Reyes, DingDong Dantes, Enrique Gil, at Ronaldo Valdez. Ang nag direk ng pelikulang ito ay si Dir. Cathy Garcia-Molina. Ang pelikula ay ginawa at inilabas ng Star Cinema noong Oktubre 11, 2017 at kinunan ito sa Tagaytay, Cavite. Ang pamagat ng pelikula ay nagawa dahil sa kwento kung saan ang tatay ay may pitong linggo na ang natitira upang mabuhay dahil sa sakit na cancer. Umabot ang pelikula sa 271 milyong piso sa takilya.

 Nanominate ang pelikula para sa Movie of the Year. Si Dir. Cathy Garcia-Molina ay kilalang-kilala ng mga tao dahil sa kanyang mga pelikulang dinerek kagaya ng She's Dating The Gangster, The Hows of Us, Four Sisters And A Wedding, atbp. Ang Seven Sundays ay isang kwento na ginawa nina Vanessa R. Valdez, Roumella Monge, at Kiko Abrillo. Ang mga cast ay napaka-perpekto para sa kanilang papel. Wala akong maisip na ibang artista na maaaring pumalit sa kanilang papel. 

Ang pelikulang Seven Sundays ay tungkol sa isang ama na si Manuel Bonifacio (Ronaldo Valdez) na nabalo at nag-iisa dahil ang kanyang mga anak na si Allan (Aga Muhlach), Bryan (Dingdong Dantes), Cha (Cristine Reyes) at Dex (Enrique Gil) ay nabubuhay na ng kani-kanilang buhay. Sa kanyang kaarawan, hindi makadalo ang kanyang mga anak dahil meron silang mga bagay na dapat gawin. Ang kanilang pinsan (Ketchup Eusebio as Jun) lamang ang naroon sa tabi ng kanilang ama. Kinagabihan dumating ang doktor ni Capt. Manuel at sinabi niya na may cancer sa baga si Capt. Manuel at mayroon lamang pitong linggo upang mabuhay. Nang malaman ng magkakapatid ang tungkol sa kung ano ang nangyari sa kanilang ama, muling nagkaisa at nagtulungan ang pamilya Bonifacio upang makasama ang kanilang tatay sa kanyang mga natitirang linggo.

Umiyak ako ng sobra dahil sa pelikula. Natunaw ang puso ko dahil dito. Ang kanilang pamilya ay hindi perpektong pamilya ngunit kapag sila ay magkasama, sila ay matigas at malakas. Sumaya ako noong nag sama-sama ulit ang kanilang pamilya. Itinuro sa akin ng pelikula na ang pamilya ay maaaring magparamdam sa isang tao na siya ay kumpleto.

Inirerekumenda ko talaga ang pelikulang ito sa lahat ng tao. Mas maganda ang pelikula panoorin kasama ang iyong pamilya. Ang pelikula ay nagtuturo sa iyo ng maraming mahahalagang aral na dapat mong malaman. Ipinapakita sa pelikula na ang pamilya ay higit pa sa lahat ng mga bagay. Tinuruan din ako ng pelikula na mahalin ang bawat segundo na kasama ang iyong pamilya, magpasalamat na ikaw ay buhay, at tandaan na ang pamilya ay laging nasa tabi mo. 

MAGUINDANAO PEARLS | Trizha C. Talandron

 MAGUINDANAO PEARLS

I enjoy love stories and dramas, which is perhaps why I enjoy the folktale MAGUINDANAO PEARLS. Maguindanao Pearls is a Philippine folktale written by Isidro L. Reztizos. The story has been told and retold. The tale is about Sinag-Tala (daughter of Pirang Kawayan) being falsely accused by Lakambini (daughter of the Rajah) for stealing her pearls. Lakambini's actions, on the other hand, made the story more intriguing.

In this blog, I'll discuss how this story relates to Philippine history and traditions. I'd also give my thoughts on the story and my reactions to it.

  (Picture of Rajah Sulayman)

The story also revolves around the Rajah's daughter, Lakambini, who falls in love with Walang Gulat, also known as "Magiting" (son of the chief of Pasigan). Magiting, on the other hand, admires Sinag-tala, a basket weaver. The tale becomes complicated due to the love triangle. Lakambini instructed her house slave to go to Sinag-tala and demand that she weave baskets for Walang Gulat or Magiting's mother. Sinag-tala met Magiting while gathering materials for the baskets. The house slave saw them and informed the Lakambini, who became envious and planned on hiding her pearls and blame Sinag-tala for it. When Lakambini's pearls went missing, she blamed the innocent Sinag-tala. 

(Picture of Lakan and Lakambini)

If you're wondering what the word LAKAMBINI means or where it came from, I'll explain. During Buwan ng Wika, I frequently hear the word Lakambini. Every August, the Philippines celebrates the Buwan Ng Wika festival where you get to have lots of fun. Schools usually celebrate Buwan Ng Wika. Students and teachers would dress in our national costumes, Filipiniana for the women and Barong Tagalog for the gentlemen. Everyone would sing OPM songs, dance traditional or cultural dances, and play Filipino games. The term "Lakan" is still occasionally used in modern culture, but it has usually been modified to other meanings. In the Philippines, beauty pageants have begun to refer to the winner as "Lakambini," the female equivalent of Lakan. In these kinds of occasions, the contestant's chosen escort is referred to as a Lakan. LAKAMBINI translates to "noblewoman" or "muse" in English. Lakambini comes from the word LAKAN, which means "chief ruler or king." According to writer William Scott, the word Lakan is the same as Rajah, Sultan, and Datu. The Lakambini is the Rajah's daughter in the story "MAGUINDANAO PEARLS," meaning that she and her family are of middle or upper class. Being high or middle class explains why they have house slaves. 

Because Sinag-tala is a basket weaver, I'll tell you about Basket Weaving. Basket weaving is practiced in the Philippines' Cordillera Central, on the island of Luzon. Weavers use bamboo, nito vine, and enapung, a softwood, to weave miniature baskets with exquisite designs. Tingkeps, or covered baskets, were previously used for storing rice, carrying a hunter's burden, and housing spirits during animist rites, which I find amazingly smart and useful. A little basket can take a day to weave, while larger baskets can take weeks. Basket weaving is a relaxing hobby that can beautify the appearance of your home while also allowing you to express yourself while giving the baskets you make as gifts, like what the Lakambini did.

According to the tale, Sinag-tala gathered and weaved the basket using bamban reeds. Basket weaving frequently uses bamban/bamboo. Bamboo and rattan, as well as a combination of the two, are used to make baskets in the Philippines. Baskets have been and are still being used by Filipinos for transportation and farm work, food delivery and storage, fishing and trapping, clothing, and to carry personal things.

(Pictures of Bamboo Baskets)

I also used the word "pearls." I'll tell you about the history of pearls in the Philippines. Natural pearls and shells are typically found in the Philippines, particularly in Southern Palawan, where the most beautiful pearls are produced. Badjaos are well-known for their diving abilities and their pursuit of rare natural pearls. Women in early Philippine history who want to be called beautiful must wear strings of gleaming pearls. The pearls would delicately caress a lady's exquisite neck and follow the delicate contour of her young, shapely breasts. Sinag-tala admired Lakambini's pearls. Sinag-tala didn't have as many as the Lakambini, meaning that she wasn't as beautiful as the Lakambini. 

It was their beauty standard at the time, but the beauty standard now is different. However, I still think women who wear pearl necklaces are stunning. And I also think pearls are fashionable. If given the opportunity, I’d also wear pearls. 

In conclusion, I find it very wrong to blame innocent people. Accusing someone for your own benefit is a terrible thing to do. It is completely unacceptable, especially when you are powerful, and you use your power to blame others for what you did wrong. They'll suffer the consequences of your misdeeds. If you don't have proof that someone did something wrong, don't start pointing fingers at them. Everyone should also treat everyone fairly. Being arrogant isn't going to help you.

References:

http://img.groundspeak.com/waymarking/display/c99774e4-c09c-4071-bd85-8ccda9716222.JPG

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6f/Boxer_codex.jpg/250px-Boxer_codex.jpg

https://en.wikipedia.org/wiki/Lakan

https://www.wordsense.eu/lakambini/

https://www.sfomuseum.org/exhibitions/philippine-basketry-luzon-cordillera-fowler-museum-ucla

https://www.sfomuseum.org/sites/default/files/11_63_0.jpg

https://gaurapearls.com/image/catalog/Styles/princess.jpg

https://www.philstar.com/lifestyle/allure/2014/11/09/1389518/golden-south-sea-pearl-source-pride

https://media.istockphoto.com/photos/bamboo-basket-isolated-on-white-background-picture-id922279616

https://www.mpm.edu/research-collections/anthropology/online-collections-research/philippine-basketry-collection-2