Ipinakita sa video ang buhay ng mga tao na malayo sa lungsod. Ibinunyag nito kung gaano kahirap maghanap ng trabaho at magtrabaho. Kulang sila sa pananalapi para mabili ang kanilang mga pangangailangan. Inihayag nito kung ano ang kanilang kinakain sa isang taon. Ipinakita rin dito kung magkano ang kinikita ng mga tao doon.
Ang tanging pinagkakakitaan nila ay ang mga Abaca. Ang mga abaca ay lumalaki sa loob ng isang taon, kaya mas mahirap itong ibenta. Bumaba ang bilang ng mga Abaca na kanilang itinanim sa paglipas ng panahon dahil ito ay pinutol. Dahil dito, nagkaroon sila ng kaunting mga Abaca. Ang pagtatrabaho gamit ang mga Abaca ay mahirap, ngunit ang mga tao sa kanilang lugar ay alam na kung paano magtrabaho gamit ang mga Abaca mula sa murang edad.
Ang mga bata ay mukhang malusog, ngunit sila ay hindi. Ito ay dahil sa kakulangan ng sustansya sa pagkain na kanilang kinakain. Hindi ko maisip na bitbitin ang mabigat na bungkos ng Abaca sa loob ng anim na oras. Kaya naman pinalakpakan at sinasaludo ko sila sa kanilang pagsisikap. Bilang miyembro ng kabataan, gagamitin ko ang social media para mapataas ang kamalayan at papurihan ang mga manggagawa sa kanilang mga pagsisikap. Nais kong mas makilala sila ng mga tao upang mas maraming tao ang tumulong sa kanila sa pamamagitan ng pagtataguyod ng magagandang sining na maaaring gawin mula sa Abaca, at sa pamamagitan nito ay madaragdagan ang kanilang kita at mabibili nila ang kanilang mga pangangailangan.
No comments:
Post a Comment